Προπτυχιακές Σπουδές/08EX14

Το μάθημα προσφέρεται σε φοιτητές προγραμμάτων ανταλλαγής.

Την αστικότητα δεν είναι εύκολο να την ορίσουμε. Δεν είναι εύκολο γιατί δε συμφωνούμε όλοι στο ποια είναι τα στοιχεία εκείνα που δομούν το περιεχόμενό της ως έννοια και ως εικόνα, ποια είναι δηλαδή τα δομικά χωρικά της χαρακτηριστικά. Δε συμφωνούμε όλοι στο αν η αστικότητα αναγνωρίζεται με τον ίδιο τρόπο από όλους, αυτούς που τη βιώνουν περιστασιακά, αυτούς που τη ζουν, αυτούς που τη θυμούνται αυτούς που την προσδοκούν. Δε συμφωνούμε όλοι για το πόσο σταθερή μπορεί να είναι η αστικότητα μέσα στο χρόνο και πόσο οι αλλαγές που συμβαίνουν στην κοινωνική και οικονομική μας καθημερινότητα την αλλοιώνουν, τη μεταμορφώνουν την επαναπροσδιορίζουν. Με άλλα λόγια δε συμφωνούμε όλοι για το πώς ο πολιτισμός μας αποτυπώνεται μέσα από τη αστικότητα δηλαδή μέσα από τη μορφή και την οργάνωση του χώρου της πόλης.

 

Στον ενικό λοιπόν ή στον πληθυντικό, η έννοια αστικότητα κατέχει τα τελευταία πενήντα χρόνια, έναν σημαντικό ρόλο στις κάθε μορφής εκφορές του λόγου για την πόλη και διαμορφώνει και σχηματοποιεί ένα οργανωτικό περιβάλλον για την ανάδυση των αρχιτεκτονικών προτάσεων για τη μορφή και την οργάνωση του αστικού χώρου. Πώς είναι δυνατό λοιπόν μια τόσο πολυσήμαντη έννοια να αποτελεί ένα ενεργειακό απόθεμα της αρχιτεκτονικής δημιουργίας? Το μάθημα αυτό εστιάζει το ενδιαφέρον του στις αστικότητες ως όχημα για να (ξανά)σκεφτεί κάνεις την πόλη και να (ξανά)σχεδιάσει το χώρο της. Προσεγγίζει τον αστικό χώρο και το σχεδιασμό του όχι ως ‘λύση’ σε ένα ‘πρόβλημα’ αλλά ως αναπαράσταση του τρόπου που ορίζεται το ‘πρόβλημα’ βλέποντας αυτόν τον ορισμό ως μια μυθολογία που υποκινεί και κατευθύνει τη δημιουργική πράξη και νομιμοποιεί το αποτέλεσμα της.

αρχιτεκτονικός σχεδιασμός, αστικός σχεδιασμός, αστικότητα, δημιουργικότητα, διαδικασία σχεδιασμού